Μία – δύο ώρες κάθε εβδομάδα στο νηπιαγωγείο, στο δημοτικό και στο γυμνάσιο τα παιδιά έρχονται σε επαφή με δράσεις στο σχολείο και στο σπίτι, μέσω των οποίων καλούνται να εκφραστούν καταθέτοντας την άποψή τους. (άμεση εφαρμογή της συναισθηματικής νοημοσύνης). Το μάθημα και οι αρχές του βιώνονται από τα παιδιά και καθημερινά ως μέρος της φιλοσοφίας της λειτουργίας του Σχολείου μας, ανεξαρτήτως μαθήματος και βαθμίδας (έμμεση εφαρμογή της συναισθηματικής νοημοσύνης).
Το μάθημα είναι βιωματικό και περιλαμβάνει παρακολούθηση ταινιών, βίντεο, φωτογραφικό υλικό, συζήτηση, παιχνίδια ρόλων, συνεντεύξεις με γονείς ή άλλους σημαντικούς ανθρώπους του περιβάλλοντος των παιδιών, ζωγραφική, λογοτεχνία, κατασκευές, φιλοσοφία κ.α. Όλα τα παραπάνω αποτελούν ερεθίσματα που προσκαλούν τα παιδιά να μάθουν και στη συνέχεια να μπορούν να αναγνωρίσουν τα συναισθήματά τους, τη συμπεριφορά τους και τον τρόπο που εκείνη επηρεάζει τους γύρω τους, καθώς και τον τρόπο που αλληλεπιδρούν καθημερινά.
Έτσι στις δομημένες δραστηριότητες τα παιδιά ασχολούνται με συγκεκριμένα συναισθήματα και τις καταστάσεις που τα προκαλούν π.χ. την αγάπη, τη ζήλια, το θυμό και συζητούν στην τάξη και στην οικογένεια σχετικά με:
- το συναίσθημα,
- την συμπεριφορά που απορρέει από αυτό και
- τις σκέψεις που κάνουμε, όταν νιώθουμε αυτό το συναίσθημα.
Τα παιδιά μαθαίνουν να χρησιμοποιούν πλούσιο λεξιλόγιο συναισθημάτων, να τα συνδυάζουν με αληθινές καταστάσεις, να εξηγούν τις συνέπειες μιας συμπεριφοράς και τις θετικές σκέψεις που μπορούν να κάνουν για να νιώθουν και να φέρονται πιο αποτελεσματικά. Η ανάγνωση λογοτεχνικών κειμένων, η παρακολούθηση ταινιών και οι αυτοσχεδιασμοί είναι πολύ σημαντικοί στην εξέλιξη του μαθήματος.
Στην καθημερινή εφαρμογή κοινωνικά αποδεκτών συμπεριφορών στο Σχολείο, τα παιδιά μαθαίνουν ότι “οι εκπαιδευτικοί είναι βοηθοί τους σε μια προσπάθεια να γνωρίσουν τον εαυτό τους και να αλλάξουν προς το καλύτερο τη συμπεριφορά τους”. Ένας μαθητής, π.χ. που φέρεται άδικα και συγκρούεται με έναν συμμαθητή του, έχει την ευκαιρία να ηρεμήσει, να ζωγραφίσει τι έγινε και πώς ένιωσε, να γράψει τις σκέψεις και τα συναισθήματα που είχε κατά τη διάρκεια του περιστατικού και με τη βοήθεια του εκπαιδευτικού να κάνει αναστοχασμό και να βρει άλλους τρόπους συμπεριφοράς που θα μπορούσε να έχει (αν γυρνούσε πίσω τον χρόνο) ώστε να είχε αποφευχθεί η σύγκρουση.
[foogallery id=”8579″]
